Zo ken ik iemand die vandaag rijexamen heeft. Het rijexamen komt na schoenstrikken en zwemmen en voor het diploma van de middelbare school en is op dat moment zo ongeveer het meest spannende wat een jongmens maar kan meemaken. De eerste echte zoen, het eindexamen van de middelbare school en op vakantie naar Blanes zonder ouders – het is allemaal niets vergeleken bij het rijexamen.

Ik slaagde, 22 jaar oud en dus in 1982, de allereerste keer. Dat kwam enerzijds omdat ik de eerste vijf minuten geen enkele andere weggebruiker tegenkwam en zo helemaal in zen kwam en anderzijds omdat ik pas ‘op’ mocht na 52 lessen. Overigens slaagde ik voor het praktijkdeel. Theorie bleek lastiger. Anders dan ik vooraf had besloten, was het geen kwestie van inzicht. Of juist wel.

Mijn zus was een paar jaar eerder al een paar keer gezakt en dat kwam steeds door de zenuwen. Uiteindelijk vond ze de remedie: vlak voor ze van huis ging om het weer eens te proberen, sloeg ze een glas Jägermeister achterover. Dat hielp. De vriendin van één van mijn zonen werkt bij een reclamebureau waar ze Jägermeister willen ontdoen van het vermeende te brave imago en wat meer ‘living on the edge’ willen maken – ik vertrouw erop dat ze een soort van customer testimonial van mijn zus gaat opnemen.

En dan was er nog mijn tante Riet. Mijn peettante, al weer heel wat jaren geleden overleden, bestond het om de instructies van de examinator te negeren. ‘Links af? Nee joh, dat is zo’n akelig smalle straat!’ Die examinator vond de eigenwijsheid zo grappig, dat hij haar vergaf dat ze steeds in plaats van versnellingspook zijn knie greep. Geslaagd.

Een kersvers rijbewijs is vanzelfsprekend nog geen bewijs van geroutineerd rijden. Daarvoor moeten letterlijk meters en vooral kilometers worden gemaakt. Maar uiteindelijk gaat het bijna als vanzelf. En rijd je zo goed als de kleinzoon van een oudere dame die ik een poos geleden sprak. ‘Onze Bart heeft al zo veel ervaring, die hangt met zijn linkerarm uit het raam en stuurt met één vinger. Hij rijdt zo op zijn gemak, dat geeft me altijd een veilig gevoel.’

Ik gok dat ie voor het wegrijden steeds een Jägermeister achterover slaat.