In München kent niemand Meierijstad. Dat is opmerkelijk, aldus Herman Molenaar. Herman leidde afgelopen dinsdag een bijeenkomst voor ondernemers uit de gemeenten Schijndel, Sint-Oedenrode en Veghel en deelde daar zijn verbazing met het publiek. ‘Echt, niemand in München heeft ooit gehoord van Meierijstad.’

Dat is natuurlijk een onwenselijke situatie. Het betekent dat ze daar in Beieren waarschijnlijk ook de Noordkade niet kennen. Of de Zuid-Willemsvaart. En vast ook het CVO niet, de ondernemersvereniging waarvan Herman vicevoorzitter is.

Niet te verkroppen.

Gelukkig weten Herman en de voormannen van het prille Platform Ondernemend Meierijstad hoe we ze daar in München van ‘ons’ bestaan kunnen doordringen. Dat doen we met een burgemeester. Niet zomaar een burgemeester, maar een hele goeie burgemeester. Eentje die al heel wat jaren actief is in het bedrijfsleven en het openbaar bestuur. En die de weg kent in Den Haag en Brussel.

Vanuit de zaal kwam het voorstel om Brussel te vervangen door Europa, want je weet maar nooit – stel dat de vergadertijgers verkassen naar Parijs of zo. Loop je daar te zoeken, met je Restaurantgids Brussel in je aktetas. ‘Goede suggestie’, aldus Herman.

Niemand die voorstelde om aan het rijtje Europese steden ook München toe te voegen.

Op een groot scherm werd de profielschets van de burgemeester getoond. Of de zaal zich in het rijtje kon vinden. Dat kon de zaal. ‘Mooi, dan gaan we ons daarvoor inzetten. Want we willen een burgemeester die veel voor ondernemers betekent.’ Hij kondigde aan dat er binnenkort een verkiezingsdebat komt. Dan mogen de lijsttrekkers laten zien hoeveel ze van ondernemers houden.

Die lijsttrekkers weten nu al wat voor avond dat gaat worden. We hadden al een keer zoiets met en over senioren. ‘Wij zetten alle wensen van de seniorenraad en de KBO-afdelingen in ons verkiezingsprogramma’, beloofde een dame van het CDA zonder overleg met haar achterban. Wat de andere lijsttrekkers daarna zeiden, is het best samen te vatten met: ‘Wij ook, wij ook!’.

Het is maar goed dat chronische zieken, werkzoekenden, bijstandsgerechtigden, gehandicapten, daklozen, mishandelde jongeren en andere kwetsbare mensen zich niet zo goed verenigen als de ouderen en ondernemers. Je moet er niet aan denken dat die ook profielschetsen voor burgemeesters maken en, nog erger, verkiezingsavonden organiseren. Dat zou er zomaar toe leiden dat de politici zich ook om die mensen moeten bekommeren. Er blijft dan geen cent over om Meierijstad in München op de kaart te zetten.