Als je bij ons vroeger via de poort de achtertuin verliet, dan stond je op Het Pad. U bedenkt daar nu een heel mooi schilderachtig paadje bij, maar in de toenmalige nieuwbouwwijk in Tilburg-West was dat gewoon een door stratenmakers gelegde toegangsweg naar een reeks oerlelijke garageboxen. En het was de plek waar kinderen speelden en waar een garagedeur een voetbaldoel was.

Vanuit onze poort was het pakweg dertig meter naar het hekje van de achtertuin van het hoofd van een lagere school.

Dat hoofd was een buitengewoon onaardige man. Hij had één vrouw en één zoon en die zoon moest en zou van het schoolhoofd tandarts worden. Waar die zoon helemaal geen zin in had en daar dus een eeuwigheid over deed. De vrouw had de gewoonte om topless in haar tuin te zonnen en dat was in die tijd erg bijzonder. Mijn vader had haar ooit vanuit één van onze slaapkamers zien liggen en stelde toen hardop vast dat ze vooral bloot moest zonnen als ze dat fijn vond – als het maar niet was bedoeld als een poging tot verleiding. Want dan was het mislukt. Waarna er iets kwam over een plank en peulvruchten.

Het is niet niks om het hoofd van een school te zijn, maar het hoofd van die school vond zijn eigen functie minder dan zijn bedoeling was. Daarom ging hij elk jaar naar dezelfde camping in Frankrijk. Want daar had hij de net zo vaste gasten en de eigenaar van de camping wijsgemaakt dat hij burgemeester was.

Het hoofd van de school had die flauwekul ooit, na teveel flesjes bier van het toenmalige AH-merk Brouwmeester, bekend aan mijn vader. Mijn vader had net zo veel flesjes op en zei daarom dat de vrouw van het schoolhoofd wat hem betreft gewoon haar badpak aan mocht houden als het weer eens warm was.

Later hebben we er nog vaak schamper over gedaan, over dat het schoolhoofd speelde dat ie burgemeester was.

Wat we toen niet wisten en ik nu wel: in Frankrijk zijn meer burgemeesters dan waar dan ook in Europa. Je wordt in Frankrijk, gok ik, gemakkelijker burgemeester dan baas van zo’n camping waar het schoolhoofd verhalen op mouwen van zomershirtjes speldde. De meest actuele cijfers die ik op internet vond, leren me dat er in Frankrijk ruim 36.000 burgemeesters zijn. Frankrijk heeft nog geen 9.000 campings.

36.000 burgemeesters. De gemiddelde gemeente telt daar nog geen 1.800 inwoners. Buiten het zomerseizoen dan. Want eind juli zetten Nederlandse burgemeesters er hun tent op en doen hun vrouwen hun bovenstukje af.