Yasmine is een doos. Yasmine heeft een moeder en die is wat vergeetachtig. En wat doet die rare Yasmine? Ze maakt van haar logeerkamer een kamer voor moeder. Echt waar: ze neemt moeder in huis. Dat is hartstikke fout. Yasmine moet als de wiedeweerga moeder aanmelden voor een plek in een verpleeghuis.

U en ik dachten dat de overheid het stimuleert om hulpbehoevende ouderen zo lang mogelijk uit verpleeghuizen te houden. Want dat is duur en ook nog eens gemakzuchtig. U en ik dachten dat dierbaren in het kader van ‘een stukje burgerparticipatie en mantelzorg’ bij moeten springen, zodat vergeetachtige moeders niet naar zo’n instelling hoeven. Maar bij de IND weten ze wel beter.

Daar bedachten ze het inburgeringsexamen. Met daarin de vraag over Yasmine en haar moeder. De naar naturalisatie hunkerende buitenlander krijgt drie mogelijke antwoorden voorgeschoteld. Moeder in huis nemen hoort bij de foute antwoorden. Het juiste antwoord: schrijf moeder in voor een plekje in het verpleeghuis.

Daar bij de IND bedachten ze ook dat je architectuur leert op een hbo. Op de vraag of iemand met louter vmbo architect kan worden, luidt het antwoord dat zo iemand achtereenvolgens het mbo en het hbo moet doen. En dan is ie architect. Waarom architecten-in-spé nog naar de universiteit gaan, geen idee.

Hartstikke grappig natuurlijk, een inburgeringsexamen met tien vragen waarvan twee goedgekeurde antwoorden aantoonbaar niet kloppen. Grappig ook dat de inburgeraars moeten weten in welke provincie onze koning woont – terwijl één op de twee autochtone Nederlanders geen idee heeft in welke provincie Wassenaar ligt. Gelukkig weten de meeste autochtone landgenoten wel welke godsdienst de koning van Spanje had tijdens de Tachtigjarige Oorlog. Want ja, ook daarnaar wordt gevraagd door de IND.

Hartstikke grappig allemaal. Behalve natuurlijk als je voor je toekomst afhankelijk bent van zo’n debiele en foute vragenlijst. Waar je nog voor moet betalen ook.