Columns > Wijkverpleegkundige

Wijkverpleegkundige

Vandaag debatteert de Tweede Kamer met staatssecretaris Van Rijn over de wijkverpleging. Niet zomaar dat debat gaan kijken, eerst de cursus Wijkverpleging Nieuwe Stijl volgen. Anders snapt u er niks van.

Komt ie.

In sommige gemeenten werken ze nog met Wijkverpleging Oude Stijl. Dan fietst er een dame, met onder haar eigen jack een smetteloze witte jas, van de ene hulpbehoevende meneer naar de andere hulpbehoevende mevrouw. Ze doet daar dingen met katheters, steunkousen, wondverzorging en pillen. Ook maakt ze even een babbeltje. Als ze merkt dat er extra hulp nodig is voor meneer of mevrouw, dan waarschuwt ze wie er maar gewaarschuwd moet worden. Kinderen, buren, de huisarts – van die mensen.

Sommige wijkverpleegsters – en die zijn al een beetje van de nieuwe stijl – waarschuwen het sociaal wijkteam. Een wijkcoach van dat team gaat dan naar de hulpbehoevende toe. En belt daarna alsnog de kinderen, buren of de huisarts – van die mensen.

Het werk van de Wijkverpleging Oude Stijl is, zoals de naam al doet vermoeden, niet meer van deze tijd. Dat wordt duidelijk als u via Uitzending Gemist het programma Nieuwsuur van afgelopen zondag even terugkijkt. Dan ziet u de wijkverpleegkundigen van 2015. Die dragen geen witte jas en doen niks met verband, katheters en pillen. Ze vergaderen en al vergaderend gaan ze, ziet u in dat programma, hun eigen functie ‘nog een beetje uitkristalliseren’. Ze gaan in ieder geval ‘bruggen bouwen tussen de eilandjes die er zijn’.

En dat de cliënten vooral worstelen met geld- en gezondheidsproblemen, dat maakt hen niks uit. In Nieuwsuur zien we hoe de ene wijkverpleegkundige wat wil doen tegen overgewicht en dat de ander een taalcursus gaat organiseren. Ondertussen bekommert de beroepsvereniging V&VN zich over die domme mbo-ers die nog bezig zijn met het verzorgen van wonden en zo. Of zij maar willen doorstuderen. Dan kunnen ze die verbanddoos inruilen voor formulieren over indiceren, signaleren en verbinden.

Alles beter dan dingen doen.

Mocht u behoren tot de groeiende groep van kwetsbare mensen die kampen met geldgebrek, gezondheidsproblemen en ander uitzichtloos gedoe: turf eens hoe veel professionals met u komen praten en hoe weinig professionals er bij u iets komen doen. Als u die inventarisatie heeft gemaakt: gooi die babbelaars de deur uit en overtuig lotgenoten hetzelfde te doen.

Zo wordt het nog wat met de bezuinigingen in de zorg.