Ooit zijn ze bij de NS overgestapt van ‘Attentie!’ op ‘Beste dames en heren’. Geen idee wanneer dat was en of er toen al internet bestond – ik weet wél dat er in die wereldwijde database geen persbericht is te vinden over waarom dat de Spoorwegen dat toen deden. Nu dames en heren worden getransformeerd tot reizigers, is het wel landelijk nieuws.

Als ik Rogier van Boxtel was, ik had erover gezwegen.

Hoe dan ook, we zijn sinds enkele dagen geen jongens, meisjes, dames of heren meer. We zijn reizigers. Over een week of zes wordt er een paar dorpjes verderop een nieuwe reiziger geboren en die reiziger is mijn kleinkind. Mijn zoon en schoondochter voelen trends goed aan en waren er al eerder bij dan de NS: ze kijken de andere kant op, elke keer als er een echo wordt gemaakt waarop misschien een primair geslachtskenmerk is te zien. Jongen, meisje, toekomstige dame of heer – ze willen er nog niks van weten.

‘We willen dat het een verrassing voor ons is’, legden ze hun zelfverkozen onwetendheid uit. Dat had natuurlijk moeten zijn: ‘Het kan ons niet bommen, een reiziger is een reiziger’. Youp van ’t Hek gooide er afgelopen zaterdag in de NRC nog een flinke schep politiek correcte genderneutraliteit op: ook ná de bevalling hoor ik als grootouder (niet opa, grootouder!) niet te vragen wat het is. Die vraag is seksistisch, scheerde Youp gek. Dus ga ik straks vragen hoelang en zwaar de reiziger is en wat de vast en zeker gender neutrale naam is.

Ik gok op Han. Han kan voor beide seksen. Het wordt geen jongetje Han of meisje Han, het wordt een Han Reiziger.

Hier had dit stukje kunnen stoppen. Maar toen was daar ineens SIRE. SIRE vertelt dat jongetjes-reizigers anders zijn dan meisjes-reizigers. En dat jongetjes-reizigers er last van hebben dat ze zich vaak moeten gedragen als meisjes-reizigers.

En dus gaat dit stukje morgen verder.