Lang geleden mocht ik ooit een soort van voorpremière bijwonen van een dinershow. Er trad een bloednerveuze Russische dame op die omviel van de zenuwen en, toen het gordijn nog nét niet dicht was, luidruchtig ging braken.

Het publiek riep ‘Oooh’ en de baas van de dinershow, die de optredens aan elkaar praatte en niet in de gaten had wat er was gebeurd, zei iets in de trant van: ‘Ja mensen, indrukwekkend hè?’

Jarenlang was dit het meest beroerde dat ik ooit op een podium zag gebeuren. Tot afgelopen woensdag.

Afgelopen woensdag was er in Veghel een bijeenkomst voor burgers over de voorgenomen fusie van die gemeente met Schijndel en Sint Oedenrode. De burgers mochten vanachter lange rechte tafels rondetafelgesprekken houden over wat voor gemeente het straks moet worden. Maar voordat ze gingen vertellen dat de gemeente er toch vooral voor De Mensen moet zijn, was er een spreker.

Die spreker was future consultant van beroep. Hij praatte een half uur. De eerste vijftien minuten was hij vanwege beroerde techniek niet te verstaan. Toen hij na dat kwartiertje een andere microfoon kreeg, werd er heel hard geklapt. Het was het laatste applaus dat hij kreeg. Ik vat graag voor u samen waar het volgens de future consultant met onze wereld naar toe gaat: er komen heel veel veranderingen en die veranderingen zullen onze wereld heel erg veranderen. Dan is er nog de technologie. Daar gaat het ook alsmaar mee door. En dan was er nog een filmpje met mensen op een roltrap die stuk was. Geen idee wat daar de boodschap van was.

Ik had het de spreker na afloop graag gevraagd, maar dat ging niet – geen idee namelijk hoe hij eruitzag. Hij had zijn hele toespraak in het pikkedonker gehouden. Iets met bezuinigingen, denk ik. Het was vast ook de reden dat de ober van een rondetafelgroepje met achttien deelnemers drie jus d’orange, een cola en een spa rood bracht.

‘Hij zal zo wel terugkomen met de andere drankjes’, zei iemand.

Bij dit soort bijeenkomsten moet u het hebben van de nazit. Dan hoort u Jeroen van de Boom (ja ja, dé Jeroen van de Boom) vertellen dat hij altijd al had geweten dat die Russin er niks van zou bakken. ‘Ik heb ze gewaarschuwd! Ik heb ze gewaarschuwd!’ En dan hoort u de wethouder van Veghel ogenschijnlijk gekscherend zeggen dat de taken in haar college al verdeeld zijn: ‘Mijn collega gaat de wijk Sint Oedenrode doen, ik neem Schijndel voor mijn rekening.’

Dan weet u dat. Ik heb u gewaarschuwd. Ik heb u gewaarschuwd.