Vergeet de piramide van Maslov. Die piramide dus, die zegt dat u eerst een volle maag moet hebben alvorens u zich druk maakt om andere dingen. En dat u pas aan klankschaaltherapieën toekomt als u alles heeft wat u hartje begeert – dankzij Maslov snapt u waarom vooral renteniers en puissant rijke BN’ers alsmaar zitten te zeiken over persoonlijke ontwikkeling en dat ze geloven dat we allemaal ooit terugkomen als een boterbloempje of een Ghandi.

Maslov is uit. Want er is nu – maakt u vooral aantekeningen: de foodlov piramide. Wie op Google dat begrip zoekt, krijgt de vraag ‘Bedoelde u foodlog?’ voorgelegd en dan weet u dat we hier van doen hebben met iets dat ontzettend nieuw is. Nieuw is goed, dus lees door.

Ik stond deze week oog in oog met een plaatje van de foodlov piramide tijdens de Food Inspiration Days in Veghel. Het heeft mijn kijk op eten compleet op zijn kop gezet. Ik dacht dat ik eet omdat ik trek heb. Trek ja, ik mocht van mijn moeder nooit honger zeggen – kinderen in De Arme Landen hadden het alleenrecht op het woord honger.

Maar ik eet niet vanwege trek. Als u en ik krap bij kas zitten, dan eten we vanwege de energie en veiligheid van het voedsel dat we in de pan gooien. Pas na die bal gehakt gaan we eten om gezond te blijven. Sla en havermout. Als u dan nog niet vol zit, gaat u eten vanwege ethiek. Dat gaat, las ik op dat piramideplaatje, over ‘geweten in het eten’. U neemt dan dus Tony Chocolonely – gemaakt van vermeend slavenvrije cacao. Als die reep is ingeslikt, kunt u geen fairtrade pap meer zeggen, maar u bent nog niet bij de top. U moet door. Nu is het tijd om te eten vanwege identiteit en lifestyle. Dus hupsakee, bestel die schaal sushi. Snel doen, want die in bladeren gerolde koude rijst en vis is al bijna net zo gewoon als tennis en golf.

U wilt heftig gaan boeren of erger, maar moet nu toch echt de laatste stap nog zetten. Schuif de lege pannen en borden van dat gehakt, die sla, havermout, chocolade en sushi aan de kant – nu moet u gaan reconnecten. U heeft geen idee wat dat is, maar gelukkig is er Hans Steenbergen. Hans is één van de organisatoren van de Food Inspiration Days. Dankzij hem weet u dat u al proppend de verbinding tussen consument en foodproducent (dat is een voedselproducent) gaat leggen. Maar ook tussen mensen en seizoenen en tussen mensen met elkaar.

Hans wil u nog vertellen dat de maaltijd in een restaurant dat hogere doel dient, ‘met transparantie, integriteit en empathie als belangrijke waarden’. Dat hoort u echter niet meer. U bent inmiddels enorm aan het connecten met het toilet.