Toen Ivo Niehe nog maar een paar minuten een succesvol optreden in Parijs achter de rug had, liet hij zich interviewen door iemand van de Nederlandse televisie. Het applaus dreunde op dat moment nog na in zijn oren, de euforie over dat het allemaal precies was gegaan zoals hij hoopte was nog groot en de tijd voor bezinning was nog lang niet aangebroken.

Ivo kon op dat moment alleen maar blij en trots zijn en zei tegen de interviewer dat hij blij en trots was. Hij zei verder dat hij vond dat het goed was gegaan en dat hij dat niet alleen vond, heel de zaal vond dat het erg goed was gegaan. Heel Frankrijk, Europa, de wereld, zonnestelsel, Melkweg en universum – dacht hij er met kinderlijke blijmoedigheid achteraan.

Ik deed er ongeveer zes weken over om het kleinste zaaltje van de Verkadefabriek in Den Bosch helemaal gevuld te krijgen. Toen op 18 september dat optreden achter de rug was, voelde ik me ongeveer zoals Ivo. Maar niemand van de televisie die me belde. Je moet wat met je euforie en dus boekte ik meteen een tweede avond. In de Azijnfabriek dit keer. Daar kunnen meer mensen in.

Ivo Niehe schoof een week of wat later bij Pauw en Witteman aan om te zeggen dat ie dat nooit meer doet: direct na een voorstelling een recensie van zichzelf geven. Ik kruip een paar weken later achter de notebook en schrijf u om te zeggen dat ik nog een stuk of dertig kaartjes heb. ‘Er kunnen 35 mensen in dat zaaltje’, zou een leuke volgende zin zijn geweest – maar zo erg is het nou ook weer niet.

Mijn voorstelling heet ‘Ik zet jou in mijn kracht’ en gaat over het goedbedoelde gestuntel met burgerparticipatie. Bij de eerste voorstelling zat er iemand van de gemeente ’s-Hertogenbosch in de zaal. Dat was best spannend, want een deel met anekdotes komt uit die gemeente en verzamelde ik in door die gemeente betaalde tijd. De mevrouw van de gemeente vond het gelukkig niet erg. Ze vond mijn optreden zelfs vermakelijk. ‘Alleen jammer dat Laurens geen oplossingen geeft’, recenseerde ze na afloop.

Tien euro kost een kaartje, mevrouw. Voor tien euro krijgt u problemen vermakelijk gepresenteerd. Oplossingen zijn duurder. En een stuk minder grappig. Op 18 november is het te doen. In de Azijnfabriek in ’s-Hertogenbosch. De zaal gaat om half acht open, het begint om acht uur en ergens tussen die twee tijdstippen rekent u tien euro af. Vooraf reserveren is dringend gewenst: info@sprinkels.nl. Mocht ik na de voorstelling de neiging krijgen om Carré af te huren, hou me tegen.