Wat is er toch gebeurd met René Peters, de Osse christendemocraat die het wethouderschap verruilde voor het landelijke parlementswerk? Onze man in Den Haag – populair binnen en buiten zijn partij in Oss en omstreken. Die populariteit dankte hij aan zijn kordaat, pragmatisch en geëngageerd wethouderschap. En, ook niet onbelangrijk, vanwege zijn bereidheid om zowat naar iedereen te luisteren en aan iedereen verantwoording af te leggen.

Ik kan het weten, want mopperde ooit op Facebook over zijn optreden in het tv-programma De Monitor. In een item in dat programma leek hij een kwetsbaar Oss gezin gruwelijk in de steek te laten. Peters stuurde me een persoonlijk berichtje. Ik kreeg zijn 06 en of ik maar een afspraak wilde maken.

Die afspraak kwam er, een paar weken later. Peters legde geduldig uit wat zijn Wmo-beleid daar in Oss was en hoe het met dat gezin in elkaar stak. Het was een overtuigend verhaal, dat in niets leek op wat de wethouder op de televisie had gezegd. Hier bleek programmamaker Teun van der Keuken gehaaid aan het knippen en plakken te zijn geweest – met als resultaat een aanklacht tegen een schijnbaar kille, technocratische bestuurder.

‘Maar ik heb het Van der Keuken allemaal uitgelegd hoor’, zei Peters. ‘Heb je me niet horen zeggen hoe we de problemen hebben opgelost?’ Nee, dat had ik niet. Hijzelf ook niet. Want hij had het programma niet gezien. ‘Ik heb geen tv.’

Peters liet zich door Van der Keuken verknippen tot de Scrooge van Oss en was zelfs twee weken na die uitzending nog niet op het idee gekomen om via internet terug te kijken of hij wel eerlijk was geportretteerd. Ik concludeerde dat Peters een man is die schijt heeft aan reputatie, imago en wat de media hem aandoen. Stoer.

Die conclusie was fout. Peters, zo besef ik sinds deze week, was bijna kinderlijk naïef geweest. Hij dacht dat Van der Keuken is zoals hij zich voorgaf te zijn. Een journalist, die een item wilde maken over de uitvoering van de Wmo door gemeenten. Zoals Peters vast ook dacht dat ‘Den Haag’ is zoals het formeel is: de plek waar dames en heren met elkaar in debat gaan en aldus proberen mooie besluiten te nemen voor het land.

In werkelijkheid wemelt het op het Binnenhof van de Van der Keukens. Niet alleen in de journalistiek, maar ook en vooral in de politiek. In een jaar tijd hebben doorgewinterde lieden als Rutte en Buma op de montagetafel van het landsbestuur al knippend en plakkend Peters herbouwd. Hun werk is nog niet helemaal af, want tijdens het debat over het onderbetalen van arbeidsgehandicapten kwam het er bij Peters allemaal nog wat ongemakkelijk en weinig overtuigend uit. Je zag van verre dat de oud-wethouder geen donder gelooft van wat hij moest verkondigen.

Nog een paar maanden. Dan is er van de oorspronkelijke Peters nog minder over en kan hij ingefluisterde leugens combineren met overtuigingskracht. Of hij schrikt op tijd wakker en wordt weer zichzelf. Wordt weer de man die hij was toen hij nog onze man in Oss was. Strijdbaar en betrokken voor kwetsbare mensen die overheid en politiek nodig hebben om zich staande te houden.