In Boxtel trekken ze vanuit het gemeentehuis een lange neus naar ’s-Hertogenbosch. Want in de Brabantse hoofdstad hebben ze jaren geleden dan wel het werken zonder vaste bureaustoel ingevoerd, in Boxtel gaan ze nu zes stappen verder. Want daar doet ook de burgemeester er aan mee.

Je kunt er op wachten, of in ’s-Hertogenbosch gaan ze dat nieuwerwetse voorbeeld volgen.

Daar zit Ton Rombouts dan, tussen de junior systeembeheerder en de man die over het schoonhouden van de straten in Orthen-Links gaat. Die man heeft zijn oranje hesje over zijn stoel gehangen en belt met een inwoner over een illegaal gedumpt bankstel. Hij hangt op, ziet dat zijn koffiebekertje leeg is en kijkt naar links. ‘Ton, was het niet jouw beurt om koffie te halen?’

En als de burgemeester zijn ambtsketen omdoet om naar een echtpaar te gaan dat al zestig jaar is getrouwd: ‘Waarom krijg jij hier altijd de leuke klusjes? Als jij nou eens dat bankstel regelt, dan doe ik jouw stel. Lijkt me wel zo eerlijk, toch Ton?’

Het lijkt een sympathiek idee, dat ze in Boxtel bedachten. Maar zo’n burgemeester, verstopt achter de ficus in de kantoortuin, verliest er nogal wat van zijn aanzien mee. Dat is natuurlijk heel erg 2015 en ook nog eens ontzettend Nederlands. Want wij vinden dat iemand niet moet denken dat ie wat meer is dan een ander omdat hij toevallig wat meer is dan een ander.

Maar een burgemeester zonder status is als een motoragent zonder snor. Niks.

‘Ik hoorde dat u op bezoek wilt komen omdat we zestig jaar getrouwd zijn, maar dat komt niet zo goed uit. Jan moet nog naar de Hema om gebak te halen voor het bezoek en ik zit dan net bij de pedicure. Kan het ook een ander keertje?’

Beste burgemeester van Boxtel, als u uw functie goed wilt uitoefenen – en dat wilt u –, zorg er dan voor dat mensen het een klein feestje vinden als ze u tegen het lijf lopen. En voorkom dat ze u tegenkomen bij het koffiezetapparaat, met in uw hand zo’n plastic houdertje waar koffiebekertjes in hangen.

Gewoon aanhouden, die eigen kamer. Zet zo nu en dan de deur uitnodigend open, dat is al eigentijds genoeg.