De lokale nieuwssite Dichtbij Den Bosch bedacht vorige week een poll over welke Bosschenaar een straatnaam verdient. Albert West werd nummer 1. Dat was net zo verrassend als dat Pim Fortuyn een jaar na zijn dood gekozen werd tot grootste Nederlander aller tijden.

Ik gun Albert West een straat, maar of iemand écht de moeite van het onthouden waard is, die vraag kunnen we ons pas over een jaar of vijftig stellen. Pim Fortuyn zal dan een toevallige passant blijken – en dat was hij vast ook geweest als er niet zo bruut een einde aan zijn leven was gemaakt. Want ook als ‘Onze Pim’ nog had geleefd, had de rest van de LPF-fractie zich misdragen en was de boel geïmplodeerd.

Over Albert West ga ik hier niks onaardigs zeggen. Ik weet namelijk niks onaardigs te bedenken, want ik heb hem hooguit twee keer ontmoet en niet eens de hand geschud. Ik weet niets van Albert West. Behalve dan dat u uw hoofd op zijn schouder moest leggen en dat u tegen Laura moest zeggen dat hij van haar hield. In het Engels.

Mocht u denken dat ik met mijn gebrek aan Albert West-kennis de betekenis van hem onderschat: wat weet u nog van Beppie de Vries? Die overleed vijftig jaar geleden namelijk. Actrice en zangeres.

Dat bedoel ik maar.

Voor de mensen die het nooit voor elkaar krijgen dat hun naam op zo’n blauw bordje prijkt: een vernoeming is geen garantie op eeuwigdurende herinnering. Zelf woon ik op een plein, genoemd naar Mgr. Bekkers. Elk jaar komt het wel een paar keer voor dat er een brief wordt bezorgd voor Laurens van Voorst aan het Margriet Bekkersplein.

Decennia geleden vroeg iemand me ooit de weg naar de Rembrandtstraat. ‘Die straat ligt in de bloemenbuurt,’ probeerde ik te grappen. Waarop de verdwaalde zei: ‘O, die buurt ken ik wel. Dan kom ik er wel.’

We doen er nog eentje. Een zoon van me loopt stage in de Bossche wijk Boschveld en doet daar, net als tientallen anderen in die wijk, iets op het gebied van welzijn. Hij is momenteel druk met de organisatie van een wijkfeest. Eén van de aanleidingen is dat de openbare ruimte rond het winkelcentrum daar is opgeknapt. Vraag voor de lol aan mijn zoon eens waar het te doen is. ‘In de Koper Niekuslaan,’ zal hij u zeggen. Hij weet dat het gespeld wordt als Copernicuslaan hoor, maar hoe je die naam uit hoort te spreken – geen idee.

Zaterdag is het te doen daar, van elf tot vier. Rommelmarkt, workshop worstenbrood maken, hapjes, drankjes, muziek, sport, spel, open dag Copernikkel en nog wat dingen. Mijn zoon hoopt dat iedereen in de componistenbuurt rond Koper Niekus komt.