Jesse Klaver gaat Nederland veranderen. Dat doet ie niet alleen, maar samen met de drie andere parlementariërs van zijn partij.

Ik ben zelf actief lid van een politieke partij en als ik de afgelopen jaren al iets heb opgestoken, dan is het wel dat politieke partijen niet zo veel veranderen. En al helemaal niet als je van een partij bent met vier zetels in de nationale vergaderzaal. In het beste geval gooi je eens een balletje op waar 72 andere Kamerleden wel wat in zien. 72 plus 4 maakt een meerderheid. Dan gaan die 72 er hun eigen balletjes bijdoen en ontstaat er een nieuwe bal en die bal wordt dan de Trêveszaal ingerold, waar de ministers bakkeleien over van alles en nog wat. Daarna gaat die bal het land in en zuchten en kreunen sociale partners, belanghouders en allerhande middenvelden dat het een lieve lust is.

Dat opgegooide balletje lijkt na maanden rollen, stuiteren en zo nu en dan stilliggen amper nog op wat de vier enthousiastelingen van GroenLinks ooit veranderingsgezind bedachten. Ze kijken naar wat ooit een bal was en stellen vast dat het best een mooie kubus is geworden. ‘Jammer dat ie niet meer zo lekker rolt.’

Wat Jesse Klaver ook gaat doen, hij gaat Nederland niet veranderen. In het beste geval gaat Nederland Jesse Klaver veranderen. Zoals al decennia lang politici zich lieten veranderen door wat er in het land gebeurt. We vervingen kolenkachels door gaskachels en Joop den Uyl gooide eind jaren zestig de mijnen dicht. In die volgorde.

Mijn partij, de PvdA, maakte in die jaren trouwens een ruk naar links. Dat gebeurde niet omdat de politici ineens linkser werden en zij Nederland daarna linkser maakten. Andersom. De linkser wordende samenleving zorgde er voor dat de PvdA hortend en stotend roder werd. Zoals de partij in de jaren negentig de ideologische veren afschudde. De hele samenleving had weinig meer met die veren. Sociaaldemocratie was uit, de markt was in. Vandaag de dag is de markt weer uit. En sociaaldemocratie nog steeds niet in.

Politici zwalken mee met u en met mij. Dat is goed omdat politici nu eenmaal onze vertegenwoordigers zijn. En dat is slecht omdat politici best ook visionair mogen zijn, nieuwe wegen mogen zien en inslaan. Hopend dat we hen volgen.

Nog één voorbeeld. Het imago van de bankwereld. Tot een jaar of tien geleden was daar weinig mis mee. En nu vinden we topbankiers akelige boeven. Dat vinden u en ik al een tijdje en politicus Jesse Klaver vindt het inmiddels ook, zo bleek onlangs. Hij noemde het gedrag van die dames en vooral heren stuitend. En vroeg een bankier in welk universum die man leeft. We zijn in een periode van minder dan een decennium van mening veranderd. In die jaren is Nederland veranderd.

En Jesse Klaver verandert mee.