Voor lampen moet u bij IBN zijn. IBN is een sociale werkvoorziening en daar maken ze ontzettend bijzondere lampen. U kunt ze daar niet kopen, want IBN levert de lampen aan – ja, aan wat eigenlijk? Aan merken. Brands. Die kopen in, plakken er een logo op en laten de prijs tig keer over de kop gaan.

Je wordt niet rijk van het maken van lampen. Je wordt rijk van lampen bedenken.

Marcel Wanders bedenkt lampen. Marcel Wanders is een kunstenaar en dat zie je meteen als je zijn naam leest op de website van zijn bedrijf, slash studio, slash brand. De letter a in zijn voor- en achternaam is geen letter a. Het is een letter e op zijn kop. Dan weet je: dit is kunst, dit is tegen de stroom in, dit is trendsettend. En vooral: die lampen zijn duur.

Inderdaad.

Een week of wat geleden raakte ik verzeild in een boeiende rondleiding bij IBN. Het was na werktijd, maar vanwege de rondleiding waren enkele medewerkers zo aardig om nog even door te werken. Want een rondleiding in een lege productiehal, dat ziet er niet uit.

Ik trof een meneer die heel precies metalen stokjes in elkaar klikte. Die stokjes werden samen een hele grote, ronde lamp van of voor Marcel Wanders. ‘Het komt heel nauw’, zei de man. ‘Niet iedereen kan dit.’ Van horen zeggen wist hij dat de lampen die hij maakt heel duur zijn. Een beetje Marcel Wanders doet al gauw een half jaarsalaris van zo’n precies werkende meneer. Ik heb niet gevraagd hoe de man heet, maar mocht er een letter a in die naam zitten: ik durf er een kekke Origami-ogende Wanderslamp om te verwedden dat die a gewoon een a is en geen e op zijn kop.

Overal in de wereld maken mensen dingen die ze zelf niet kunnen betalen. Het zijn mensen die heel precies en vooral hard kunnen werken. Ze werken zo hard, dat ze daarna te moe zijn om op het idee te komen om een e op zijn kop te zetten. En ze weten dat die Kwantumlamp boven de eettafel prima licht geeft.