De novelle die ik ooit schreef, verkocht ook voor geen meter – maar om nou de aandacht op mij te vestigen door het Brabants Dagblad te bellen met Mijn Versie Van Wat Er Gebeurde In De Beekse Bergen, dat gaat zelfs mij te ver. Een schrijver, bijna net zo onbekend als ik, deed het en kwam in de krant met een verhandeling waaruit zou moeten blijken dat het acteurs waren die een paar dagen geleden in een safaripark uit hun auto stapten te midden van cheeta’s. Er was geen touw vast te knopen aan het relaas, maar het heeft vast geleid tot een paar bestellingen bij Bol.com van zijn boeken.

Het Franse echtpaar houdt niet alleen hem bezig. Mij ook.

Zo baal ik er al de hele dag van dat ik niet handig ben met het knippen in digitale foto’s en die dan in andere foto’s plakken. Het beeld van de Franse mevrouw met kind op de arm, dat wil ik graag uit de omgeving van de Beekse Bergen met die wilde dieren plukken. En dan plakken in de racebaan van Barcelona, waar gisteren Max Verstappen derde werd.

Dat die Française gezellig met de kleine op de arm ook andere publieksevenementen bezoekt, zeg maar. Dat ze tussen de bolides van Hamilton, Bottas en Verstappen door, de straat oversteekt. En als ik dan toch bezig ben, plak ik moeder en kind ook voor het decor van in oranje gestoken mannen die door IS worden onthoofd. Of in de straten van Aleppo na een bombardement. Op het randje van de krater in Hawaii – ook koddig.

In 1985 verscheen ‘We amuseren ons kapot’, geschreven door de toenmalige communicatiegoeroe Neil Postman. Dat boek gaat over de effecten van de media op de geest. Zelf koos Postman ervoor zich niet kapot te amuseren, maar zich dood te roken – hij overleed in 2003 aan de gevolgen van die gewoonte.

Postman kreeg in zijn tijd het verwijt te pessimistisch te zijn. Dat sloeg vooral op zijn voorspelling of vaststelling dat mediagebruik leidt tot ‘debilisering van de samenleving’. Ruim dertig jaar later hebben mensen door Freek Vonk, zijn televisiecollega’s en tekenfilms als The Lion King zo’n misvormd beeld van dieren, dat ze besluiten te gaan picknicken te midden van cheeta’s.

Die Fransen hebben het overleefd. En dus gaan ze op 27 mei vast naar Monte Carlo. Daar wordt een Formule 1-race verreden en dan steken ze ergens halverwege ronde 20 de straat over. Als dat goed afloopt, en dat zal vast, staan Aleppo, IS, een vulkaanuitbarsting en nog wat amusante evenementen op het programma.

En nee, natuurlijk steken ze dan niet als Neil Postman een sigaret op – iedereen die wel eens televisie kijkt of iets met sociale media doet, weet hoe onverantwoord dat is. En al helemaal met een kind op de arm.