Wetenschappers hebben een nieuwe ziekte ontdekt. De ziekte heerst al sinds de jaren negentig, maar nu pas zijn de effecten ervan écht zichtbaar.

Grachtengordelroos.

De patiënten die aan grachtengordelroos lijden, denken dat Amsterdam het hart van de wereld is. Daar, in die stad, ontstond de ziekte. De patiënten zijn leden van de PvdA. Ondanks het lidmaatschap van die partij hebben ze geen idee wat het is om sociaaldemocraat te zijn. Ze murmelden in de jaren negentig wat over ideologische veren en dat die weg moesten.

Ze spraken en spreken erover met mensen die ze zoal tegenkomen. Maar omdat binnen de grachtengordel alles te vinden is wat ze zoeken, ontmoeten ze alleen maar Amsterdammers. In het theater, de kroeg, het restaurant, de bioscoop en o ja, in De Balie. Ze weten dat Amsterdammers Nederlanders zijn en denken dat alle Nederlanders dus ook Amsterdammers zijn.

Wie aan grachtengordelroos lijdt, raakt alles kwijt wat ook maar een beetje lijkt op een realistisch wereldbeeld. Ze denken dat hun vederloze en dus vleugellamme partij een lokale partij is. AT5 is CNN en Het Parool is een landelijke krant. Alles wat niet gebeurd is in Mokum is niet gebeurd. Ze maken zich de bazen van de PvdA-zonder-veren en verklaren zich daarmee de vlaggendragers van de beweging achter en binnen die partij.

In Groningen, Drenthe, Brabant en Zeeland lopen partijleden de benen onder hun rode konten vandaan en proberen te redden wat er te redden is. Maar ze kunnen daar niet op tegen de invloed van de ernstig zieken in de grachtengordel. De Brabanders en Groningers komen zelden in die stad en mijden uit angst voor besmetting vooral de Herengracht als de pest – of beter, als de grachtengordelroos. Aan die gracht zit het Amsterdamse en dus landelijke hoofdkantoor van de PvdA en dat gebouw werd vanzelfsprekend gehuurd in de jaren negentig. Dat hoorde bij het afschudden van die veren.

Ze hebben het in Amsterdam niet in de gaten, maar in de rest van Nederland (voor Amsterdammers: de provincie) wordt gewerkt aan een remedie. Patiënten zijn niet te genezen, maar wel onschadelijk te maken. Met Marcel van Dam en Jan Pronk is het al gelukt.

Nu Felix Rottenberg nog.