In de postbus van ‘Hart voor Schijndel’, op vier na de grootste partij van Schijndel, lag vanmorgen een envelop. Gericht aan ‘V/d Voorst’ van ‘HVS’. Er gaan weken voorbij dat ik geen ouderwets papieren post krijg en dus maakte mijn hart een vreugdesprongetje. Echte post. Handgeschreven nog wel.

Het was een heel kort briefje. Er stond in dat iemand in Schijndel zaken doet met de gemeente en dat die iemand een vriend is van één van de wethouders. Ik ken die iemand, ik ken die wethouder en heb niks tegen vriendschappen. Wel tegen vriendjespolitiek, maar of daar in dit geval sprake van is – geen idee.

Het gaat over de verkoop van een deel van een gebouw aan een stichting. Die stichting wil een kliniek openen in dat gebouw en dat is fijn. De gemeente is van dat onroerend goed af, de stichting heeft een plek om naar hartenlust te snijden en te hechten en patiënten hoeven voor dat soort ingrepen niet helemaal naar Uden of Den Bosch.

Niet alles wat ruikt, stinkt. Het gebouw is ver onder boekwaarde verkocht en wie het verschil niet weet tussen boek- en marktwaarde zou er achterdochtig van kunnen worden. Daar is voorlopig geen reden toe. Eerst maar even afwachten of het gebouw daadwerkelijk te goedkoop van de hand is gedaan. Dat wordt momenteel onderzocht.

Wat die vriendjespolitiek betreft: in een gemeente van nog geen 24.000 inwoners valt het voor een wethouder niet mee om slechts zaken te doen met dorpsgenoten waar geen persoonlijke relatie mee is. Eerst heb je heel veel vriendjes nodig om gekozen te worden tot raadslid en vervolgens wethouder en daarna moet je – en terecht – niemand voortrekken.

De lokale politiek zit wat dat betreft soms wat onhandig in elkaar. En dan hebben we het nog niet gehad over burgemeesters. Om kans op die functie te maken moeten ze doorgaans lid van een politieke partij zijn en als ze dan eenmaal burgemeester zijn, mogen ze daar niks meer van laten blijken. Ze hangen dan ergens neutraal boven de partijen. Om te voorkomen dat ze de dagen vullen met diamanten echtparen is het nodig dat ze eigen portefeuilles krijgen. Die dan weer erg politiek zijn.

Het is een wonder dat ik sinds de start van de op vier na grootste partij van Schijndel, bijna zes maanden geleden, nog maar één anonieme brief kreeg. Het is spijtig dat de briefschrijver zich niet bekend wenst te maken, want o, wat had ik graag met hem (een man ja, want hoekig handschrift) willen babbelen over zijn zorg. Maar beter een anonieme brief dan geen brief, dus houdt u zich vooral niet in. De postbus is best fors, daar kan een hele berg afzender-onbekend-enveloppen in. Maar als u nou wil dat er echt wat met uw melding gebeurt: even naam en contactgegevens erbij zetten.

Wat de wethouder betreft, die namens de gemeente zaken doet met vrienden: voor hem en alle andere wethouders, burgemeesters en ambtenaren zit er niks anders op dan vriendloos door het leven te gaan. Overheid en politiek worden met de dag minder populair, dus dat gaat wel lukken.