Tjonge, wat wordt die moeder van staatssecretaris Van Rijn ontzettend slecht verzorgd. Als een staatssecretaris zelfs zijn eigen moeder laat creperen, dan moet dit kabinet wel ontzettend slecht zijn. Weg ermee. Met Van Rijn. Met de PvdA. Met dit kabinet. Meer geld voor zorg en wel subiet.

Nog meer geld? Deze staatssecretaris maakt namens ons 80.000 euro per jaar over aan de verzorging van elke individuele demente bejaarde in een verpleegtehuis en die zorg is ondanks dat megabedrag een zootje.

Dat is niet dankzij de staatssecretaris. Dat is ondanks de staatssecretaris. Dat is niet dankzij onze bijdrage, gedaan via onze inkomsten- en andere belastingen. Dat is ondanks onze bijdrage.

Niet dit kabinet maakt er een zootje van. De zorginstellingen, zoals waar de moeder van Van Rijn woont, maken er een zootje van. Die instellingen krijgen 80.000 euro per jaar overgemaakt om die moeder tijdig te wassen, Tena Ladies te geven, kopjes thee aan te reiken, door het dunner wordende haar te strelen, liedjes van weleer te zingen en lief voor ze te zijn. En ze krijgen het niet voor elkaar. De vader van de staatssecretaris moet elke middag tussen twee en vier voor zijn vrouw zorgen – en dat valt niet mee als je zelf hoogbejaard bent en je vrouw dement – en doet dat ondanks 80.000 euro.

Staatssecretaris Van Rijn doet zijn best. Zijn vader doet zijn best. U en ik als belastingbetalers doen ons best. Maar daar in dat verpleegtehuis hebben ze er blijkbaar geen zin in. Geen tijd voor de moeder van Van Rijn. Wel tijd trouwens om de vader van Van Rijn stevig aan de tand te voelen. Waar hij de euvele moed vandaan haalde om de publiciteit te zoeken, wilde de directeur vandaag van hem weten. In die tijd had die directeur een luier kunnen verwisselen.

Niks mis met dit kabinet. Niks mis met wat u en ik aan belasting betalen. Niks mis met de vader van Van Rijn. Het zijn de zorginstellingen waar nogal wat steekjes aan los zitten, hobbelend van vergadering naar vakantie naar cliëntenraad.

Gezocht: directeuren om verpleeg- en zorginstellingen te leiden die wel van mensen houden. Die hun loopbaan zijn begonnen tussen luiers, liedjes uit de jaren dertig en havermoutpap. En dat niet zijn vergeten.