Columns > De Wijkkrantjaren (1 van 4)

De Wijkkrantjaren (1 van 4)

Mijn loopbaan begon bij Wijkkrant Tilburg Noord. De greep die ik deed naar een plaats op de Academie voor Journalistiek in Utrecht mislukte en de Pedagogische Academie eindigde na zes maanden in een huilbui – ‘Ik wil he-le-ma-haal niet voor de kla-ha-has, ik wil de bij de kra-ha-ha-hant!’

Ik ging in militaire dienst en klopte daarna aan bij iets dat in de verte wat weg had van een krant. Wijkkrant Tilburg Noord. Daar wilden ze me wel hebben. Ze, dat waren de voorzitter van de stichting die het weekblad uitgaf, de directeur, de hoofdredacteur en de advertentieverkoper. Al die mensen heetten Henk. Of beter: al die mensen waren Henk. De krant is een meneer, placht men in die tijd te zeggen. In Tilburg Noord was de krant een meneer. Eén meneer.

Henk was ooit van het ‘Angola Komitee’ geweest, had nog steeds lang haar en reed in een niet al te dure auto. ‘Ik heb geld voor een hele dure, maar dan denken de adverteerders dat ze te veel betalen. Je moet overal over nadenken, Laurens.’ Ik was 20 en besloot dat het vast logisch was. Zoals het ook heel gewoon was dat de lokale meubelzaak elke week voor honderd gulden adverteerde en nooit een rekening kreeg. ‘Zodra we aan de duizend gulden zijn, laat ik me betalen met een bankstel.’

 

Henk wilde me in dienst nemen, maar had geen geld. En dat gaf niet, want er was een TAP-regeling.

‘Een wat?’ ‘Jij weet nog niet zo heel veel hè, Laurens? Een Tijdelijke ArbeidsPlaats-regeling. Dan betaalt Sociale Zaken je salaris. Eén probleempje: ik kan daar pas aanspraak opmaken als je een half jaar werkloos bent.’

‘Ik ben pas een week werkloos, Henk.’

– ‘En dus had ik bedacht dat je een half jaar voor niks werkt. Is dat niet slim?’

Het leek me heel slim. Ik moest het alleen tegen niemand zeggen. Maar dat begreep ik wel, toch?

Natuurlijk begreep ik dat. Wanneer of ik kon beginnen. ‘Volgende week’, bedacht ik. ‘Morgen’, besloot Henk. Want voor mij tien anderen.

 

Dat leek me logisch en dus had ik de dag daarna mijn eerste interview. Het was met een meneer van de gemeente en die meneer had een plan voor een nieuwe weg aan de noord- en oostkant van de wijk.

(Woensdag deel 2)