Zoek op internet eens iets op over de aangekondigde staking van leerkrachten in het basisonderwijs. Tik bijvoorbeeld in het zoekscherm ‘onderwijsstaking’. De eerste hit brengt u op nieuwssite Nu.nl en daar gaat het over een staking in 2012. Met daaronder een bericht over een onderwijsbond die sorry zegt tegen een staatssecretaris.

Op donderdag 5 oktober gaan de leerkrachten van het basisonderwijs staken en het lijkt de bedoeling dat werkelijk niemand daar iets van gaat merken.

Onderwijsstaking is bijna een contradictie in terminis, een tegenspraak in één begrip. Leerkrachten zijn net zo goed in staken als een cirkel kan spelen dat ie vierkant is. Dat begint al bij de gekozen dag. Op 5 oktober is het te doen en dat is, moet u weten, de dag van de leraar. Zowat alle schooldirecties en schoolbesturen hebben lang geleden al besloten dat er dan een studiedag is. De ouders van scholieren weten dat ook en hebben geregeld dat ze dan een vrije dag nemen, aangezien de kinderen thuis zijn. Want, zo bedachten de stoere stakers, zo hebben de ouders geen last van de staking. En zo lijdt het lesprogramma er ook niet onder, want op die dag zouden er dus sowieso al geen lessen zijn.

Een staking waar niemand last van heeft en waar zelfs niemand iets van merkt, dát zal ze leren!

En dan is er nog het gedoe over het doel van de staking: salarisverhoging. Leerkrachten in het basisonderwijs volgden een opleiding die gelijkwaardig is aan die van leraren in het voortgezet onderwijs. Duits leren aan een puber van veertien vergt niet meer vooropleiding dan rekenen leren aan een kind van acht. Er valt zelfs best wat voor te zeggen om leerkrachten in het basisonderwijs hoger in te schalen dan die van de middelbare scholen. Uit diverse onderzoeken blijkt dat de werkdruk in het basisonderwijs groter is. Dat niet alleen, de verantwoordelijkheid van een juf of – heel soms – een meester is dat in ieder geval. Duits aan klas 1a duurt een uurtje, de basisschoolleerkracht doet alle vakken en krijgt alsmaar meer vormende en zelfs opvoedende taken.

Maar ze vinden het moeilijk om voor zichzelf op te komen, die juffen en heel-soms-meesters. Zo verscheen er in mijn regionale krant een opiniestuk van zo’n juf. Dat het niet om salaris gaat, maar om de kwaliteit van het onderwijs. Om kleinere klassen, klassenassistenten en nog zo wat dingen. Dat de samenleving, die toch al niks zou gaan merken van die staking, niet moet denken dat leerkrachten die deuk in het pakje boter voor zichzelf sloegen. Nee, die bij voorbaat mislukte actie is georganiseerd voor de kwaliteit van het onderwijs.

Zo gaan die salarissen dus nooit omhoog. Zo krijgt dat vak van leerkracht basisonderwijs dus nooit de status die het verdient. Zo krijgen scholen dus nooit kwalitatief hoogwaardige medewerkers. En zo gaat de kwaliteit van het onderwijs nooit omhoog.

Verplaats de staking naar vrijdag 6 oktober.