Het heet zowat overal butter chicken, maar wie mijn stukje las over hoe we in Nederland ten onrechte veenbessen cranberries noemen en een eenhoorn net zo ten onrechte verslijten voor unicorn – die begrijpt dat ik ga voor het Nederlandse boterkip. Zowel boterkip als butter chicken zijn trouwens allebei te betwisten, want het zijn vertalingen van murgh makhani en dat is de oorspronkelijke, uit India afkomstige, naam.

Ik kan boterkip maken. En trouwens ook Indiase Curry Madras, satépannetje met rijst, Italiaanse lasagne, Portugese Piri Piri (piri piri betekent gewoon peper), Engelse Shepherd’s Pie (schaapherderstaart) en Hollandse Prei Ovenschotel (dat heet in ons land Hollandse Prei Ovenschotel).

Ik ben een wereldkok en dat is te danken aan maaltijdpakketten vol verse groente die worden geleverd met gedetailleerde recepten. Mijn vrouw koopt sinds kort elke week zo’n pakket en ik ga daar dan mee aan de slag. Omdat ik van nature geen keukenprins ben, volg ik de instructies nauwgezet. Ik gun mezelf geen eigen interpretatie of creativiteit. Exact doen wat ik lees, dat is de opdracht die ik mezelf geef. En omdat ik bang ben onderweg fouten te maken, doe ik dat instructie voor instructie.

Daar ging het mis.

Een belangrijk stuk groente van de boterkip is een flespompoen. Tenminste, volgens het pakket van Jumbo. Bij Albert Heijn hebben ze ook zo’n pakket en daar willen ze van geen pompoen weten. Ook de online-encyclopedie Wikipedia doet bij boterkip niet aan pompoen. Maar mijn vrouw en ik hebben een zoon die een hypotheek deels betaalt (deels, zijn vriendin betaalt ook mee) van een bij Jumbo verdiend salaris en dus maken wij die kip met flespompoen.

Die flespompoen moet geschild, aldus het recept. Dat gaat niet gemakkelijk. De schil houdt zo van het vruchtvlees daaronder dat die zich maar lastig laat verwijderen. En daarna moet de pompoen in twee helften worden gesneden en moeten de zaadlijsten eruit – onderzoek op internet leert me dat een zaadlijst een placenta is. Niet over nadenken en gewoon rücksichtslos wegsnijden.

Dan komt het moeilijkste onderdeel. ‘Snijd de pompoen in blokjes van ongeveer 2 cm.’ Dat vruchtvlees is bijna net zo stevig als de schil, moet u weten. Hard. Gelukkig staat er op het aanrecht een indrukwekkend messenblok en daar zitten minstens zo indrukwekkende messen in. Een kok als ik kiest twee of drie keer verkeerd en heeft dan het juiste heft in de stevig vastgeknepen rechterhand.

Het duurt een kwartier maar dan is de klus geklaard. De schil is eraf, de placenta verwijderd en de flespompoen is veranderd in tientallen oranje blokjes. Tijd voor de volgende regel in de handleiding van Jumbo.

‘Tip: leg de pompoen eerst vijf minuten in de magnetron op 800 Watt. Dan gaat het schillen en snijden een stuk gemakkelijker.’