Columns > Twee tieten in een envelop

Twee tieten in een envelop

Dikke pret met Hunkemöller. Daar introduceerden ze een week of wat geleden de dogkini, een bikini voor honden. Te koop vanaf vandaag.

1 april, kikker in je bil.

Vorig jaar was het ook al gieren en brullen met het winkelbedrijf – toen beloofden ze badmode voor hem en haar. Dat de zwembroek van hem hetzelfde design had als de bikini van haar.

Op de radio mocht een mevrouw van Hunkemöller vanmorgen uitleggen waarom ze elk jaar weer zo kolderiek uit de hoek komen. Hierom: ‘Humor is een van onze kernwaarden’. Het klonk heel ernstig.

 

Kernwaarden zijn handig. De bedenkers leggen ermee vast wat een bedrijf of organisatie nastreeft behalve geld verdienen. Of wat de medewerkers samen belangrijk vinden of zouden moeten vinden.

Duurzaam omgaan met het milieu. Dat is zo’n waarde. Die hoort zo vanzelfsprekend te zijn, dat het flauwekul lijkt om dat streven vast te leggen. Lijkt. Want zolang de CO2-uitstoot maar mondjesmaat lager wordt en er plastic in zeeën en oceanen dobbert, kan het geen kwaad dat die lui van HRM affiches laten maken met teksten als ‘We maken de wereld schoner’ – of iets soortgelijks.

In de tijd dat ik nog in loondienst was, we schrijven 1990, kwam mijn toenmalige werkgever niet verder dan ‘De klant komt altijd van rechts’ en ‘De klant betaalt jouw salaris’. Geen woord over dat een beter milieu bij ons bedrijf begon.

 

Op de website van Hunkemöller lees ik wel over die duurzaamheid. Verder gaat het over goede arbeidsomstandigheden, over dat ze tegen borstkanker zijn (stoer!) en over strenge eisen aan leveranciers. Niks over de plicht voor medewerkers om grappend en grollend de werkdag door te schuddebuiken.

‘Ik ken een mop. Twee tieten in een envelop!’ Stukje bedrijfshumor.

De mevrouw van de afdeling ‘1 april moppen’ van het bh-merk zal humor als bedrijfswaarde vast zelf hebben bedacht. En dat is geruststellend. Je moet er niet aan denken dat een onderneming humor tot kernwaarde bevordert – de mop van humor is de onvoorspelbaarheid van de grap of komische situatie en wie die onvoorspelbaarheid tot uitgangspunt verklaart, dwingt tot voorspelbaarheid van de onvoorspelbaarheid en dan is het mislukken van die onvoorspelbaarheid enorm voorspelbaar.

Die moest u nog maar eens teruglezen.

 

Of ze heel lang hadden moeten denken over de grap van de dogkini, vroeg een mevrouw van Radio 1 aan de mevrouw van de 1 april-afdeling van Hunkemöller. ‘Nee hoor, we waren er met de mensen van Marketing zo uit’, zei de dame heel voorspelbaar.

Als we toch aan het voorspellen zijn: volgend jaar introduceert Hunkemöller bh’s voor dikke mannen.