Columns > Voor mijn kleindochter

Voor mijn kleindochter

Hier een briefje van één van je twee grootvaders. Ik ga er vanuit dat je dit tekstje, als je er groot genoeg voor bent, nog steeds online kunt vinden. Maar dat is misschien een wat domme veronderstelling. De wereld verandert snel en wie weet is internet een museumstuk als jij, pak hem beet, 15 bent. Of opa houdt op met de hosting van zijn website te betalen en dan is alles foetsie.

Ik schrijf je dit briefje om je te laten weten dat je het goed voor elkaar hebt. Daar heb je zelf niks voor gedaan, maar je mazzel is er niet minder om. Je woont in een piepklein dorpje en als je straks kunt lopen en ook nog eens fietst, je bent in no time tussen weilanden, bij slootjes waarlangs wilde bramen groeien en De Dommel waar je met een netje zomaar visjes kunt vangen. En anders wel kikkerdril.

 

Je hebt nóg een heel groot geluk: je groeit op in de mooiste tijd die de wereld ooit heeft gekend. Als je de kranten uit je geboortejaar leest (je papa legt wel uit wat dat waren, kranten) dan zou je het niet geloven. Want toen jij geboren werd, toen ging het erover dat Noord-Korea enorme bommen heeft en ruzie maakt met de hele wereld. En het ging over terroristische moslims en over klimaatverandering. En verder ging het over dat ze in de Verenigde Staten een president hebben die nog veel en veel dommer is dan Bush en Reagan – en heus, die waren niet bijster slim.

Journalisten vertellen wat er opvalt. En alles wat lekker gaat, wat gaat zoals verwacht, dat valt niet op. En dus vertellen de journalisten waar er oorlog is en honger en niet waar er vrede is en elke avond stamppot.

 

Daarom vertel ik je graag wat er allemaal goed gaat. Toen jij geboren werd, toen was er heel weinig oorlog. Oorlogen tussen landen waren zeldzaam. En de oorlogen die er waren, die waren natuurlijk erg – maar in jouw eeuw kwamen er minder mensen om het leven tijdens oorlogen dan ooit. De 21e eeuw is tot op heden, relatief gezien dan, enorm vredelievend. Ondanks Syrië en IS? Ja, ondanks Syrië en IS. De 20e eeuw was erger. En de 20e eeuw was ondanks twee wereldoorlogen trouwens minder erg dan de 19e eeuw. Die minder erg was dan de 18e.

Wist je trouwens dat de honger in de wereld afneemt? En de hoeveelheid dodelijke ziekten? Als er eens een hongersnood of een epidemie is, dan hebben we het er met ons allen over en dat is terecht. Maar echt, ze zijn zeldzamer dan toen jouw mama en papa zo oud waren als jij nu. En nog zeldzamer dan toen ik, één van je opa’s, 15 jaar was. Om over je overgrootvaders en overgrootmoeders nog maar te zwijgen. Er zijn nu mensen die twijfelen over inentingen tegen ziekten waar tachtig jaar geleden mensen aan doodgingen. Raar hè?

Ik heb nog veel meer goed nieuws. We maken ons heel erg druk over dictaturen in de wereld, maar er zijn er minder dan ooit. Toen ik een kindje was, toen was de helft van Europa onvrij. Echt waar. Je kunt het je nu niet meer voorstellen, maar dwars door ons continent liep het IJzeren Gordijn en aan de oostkant daarvan was het echt eng. In mijn kindertijd waren ook Portugal, Spanje en Griekenland dictaturen. Mede dankzij de Europese Unie is het allemaal een stuk beter geworden. Jammer is wel dat mensen die EU, medeverantwoordelijk voor de vrijheid en vrede, steeds minder waarderen. Een beetje zoals ze die inentingen ook maar niks vinden.

En verder kan ik je vertellen dat er in de wereld minder analfabetisme is en dus meer en beter onderwijs. En dat het met de natuur en het milieu niet heel goed gaat, maar wel beter dan tien jaar geleden. En toen ging het al beter dan twintig jaar geleden. Eén van de oorzaken is, en dat zal je verrassen, de urbanisatie. Mensen gaan steeds meer in hele grote miljoenensteden wonen en daardoor komt er meer ruimte met weinig mensen buiten die metropolen. En daar krijgt de natuur opnieuw kansen.

 

Jeetje, wat heb jij het goed getroffen. Je moet wel werken tot je 80 bent misschien. Maar lieve meid, als jij 80 bent – dan voel je je zoals je overgrootouders zich voelden toen ze 50 waren. Want het gaat met de gezondheid van mensen alsmaar beter.

Je hebt het ongelofelijk goed voor elkaar. En dan heb ik het nog niet eens gehad over hoe je het getroffen hebt met die ouders van je. Daar mag je je grootmoeders en grootvaders voor bedanken, want die hebben ze opgevoed.

Maar eerst maar leren fietsen, lopen, zindelijk worden, doorslapen en dat soort dingen.