Columns > Mijn dochter wil een jurk

Mijn dochter wil een jurk

Mijn dochter had afgelopen dinsdag haar laatste examen. Dat ik haar die dag niet meer heb gezien vanwege barbecue en kroegbezoek, ga ik hier niet vertellen – mijn kinderen houden er niet van om zonder toestemming op te treden in mijn tekstjes.

Waar ik het vast wel met u over mag hebben, is het gedoe.

 

Ik ben van 1960 en toen ik met veel vallen en een beetje opstaan eindelijk mijn diploma van de middelbare school behaalde – tjonge, wat waren we blij dat oudere broers en zussen in de jaren zestig het voor elkaar hadden gekregen dat we in jeans en slobbertrui dat papiertje mochten ophalen. We sjokten langs een tafel, schudden wat handen, zeiden hoi, bedankt en doei en gingen naar huis.

Mijn dochter heeft gewikt en gewogen over een jurk. Vrienden van haar kloppen hier aan, omdat ze hoorden zeggen dat die van Van Voorst in de kast een smoking heeft hangen. ‘En hebt u dan ook zo’n overhemd met opstaand kraagje? En een strikje?’

 

Lieve kinderen, vijftig jaar geleden is het Maagdenhuis bezet, is de toenmalige Katholieke Hogeschool Tilburg omgedoopt in Karl Marx Universiteit en voerden we met schooldirecteur Wouter Zonder Achternaam Want Dat Is Rechts discussies over aan te schaffen boeken en waarom er potjandorie tijdens Aardrijkskunde niet gerookt mocht worden in de klas.

Mijn dochter wikt veertig jaar later over een chique jurk.

 

Misschien komt het omdat die vrijgevochten hippies in de jaren zestig moedig en wild heilige huisjes omver gooiden. En dat ze dat stiekem deden om zelf de macht te grijpen. Nog erger: dat ze toen al hadden bedacht dat ze die macht ruim een halve eeuw lang niet meer zouden afgeven. Misschien komt het omdat die revolte predikende studenten van 1968 met hun hang naar individualisme en dus van egoïsme de veroorzakers werden van bankencrisis, klimaatverandering, potverteren, ellende doorschuiven naar volgende generaties en daarmee van 50 Plus.

Misschien is het, dat daarom de jongeren van nu meer dan destijds beseffen wat er nodig is om de wereld beter te maken. Dat de jongeren van nu oprecht bereid zijn stappen terug te doen, maatschappelijke verantwoordelijkheid te nemen en te delen. En dat ze zo’n spijkerbroek en batikshirt geen statement vinden, maar een sneue camouflage.

En dat dus een chique jurkje en een smoking best mogen.