Columns > Martin Luther King had haast

Martin Luther King had haast

Het idee dat Martin Luther King misschien nog onder ons was geweest, als hij in 1968 niet was doodgeschoten – ik vind het onwerkelijk. Misschien komt het omdat de voorvechter van burgerrechten zo vaak in een adem wordt genoemd met Ghandi. En die zou nu 139 jaar zijn, als hij nog zou leven.

King zou gisteren 89 zijn geworden en dat had best gekund. Mies Bouwman is er ook nog en die is van hetzelfde geboortejaar, 1929. Ze schuift een keer per jaar kirrend aan bij DWDD en zegt dan dat we niet alsmaar moeten praten over wat ze vroeger allemaal deed op televisie. En als ze 90 is, dan komt ze dat graag nog een keer vertellen. Net zo kirrend en met nog steeds geen enkele grijze lok. En dan hebben we nog Armando, Frans Andriessen en Remco Campert – allemaal van 1929 en allemaal levend.

King kennen we vooral van een van de beroemdste toespraken ooit. ‘I have a dream’ schreef hij onder enorme tijdsdruk. Hij bleef die klus maar uitstellen, totdat hij zo ongeveer geen minuut meer kon verspillen.

 

De toespraak van King komt voorbij in een artikel over creativiteit, dat ik afgelopen weekeinde las. De Amerikaanse psycholoog Adam Grant schreef een boek over dat onderwerp en geeft in het artikel een hoop tips om indrukwekkend creatief te zijn. Hij bestudeerde hoe beroemde uitvindingen, kunstwerken en ook toespraken tot stand kwamen. King en de Amerikaanse president Lincoln hielden allebei indrukwekkende speeches en voor beide heren geldt dat ze absurd laat met de voorbereidingen daarvan begonnen.

Mocht u wel eens een praatje moeten houden: blijf het schrijven ervan alsmaar voor u uit schuiven. Succes verzekerd. Al is de journalist die Grant interviewde niet zo gemakkelijk te overtuigen. Of er ook beroemde toespraken zijn, die ruim op tijd zijn geschreven, vroeg hij de psycholoog. ‘Ja.’ En of er ook op het laatste moment geschreven toespraken zijn die slecht zijn. ‘Ja.’

 

Toch put ik hoop uit de echte of vermeende wijsheden van Grant. Hij ontdekte bijvoorbeeld dat veel indrukwekkende uitvinders en kunstenaars vooral heel veel produceerden en produceren. Picasso maakte meer dan tienduizend schilderijen en de componisten Bach, Beethoven en Mozart componeerden meer muziekstukken dan u boodschappenlijstjes maakt. Het is de kwantiteit die min of meer toevallig zo nu en dan zorgt voor verbluffende kwaliteit – dat is zo ongeveer het idee. Picasso maakte ook spuuglelijke doeken en er zijn bergen stukken van Mozart die niet om aan te horen zijn.

Dan weet u waarom ik zoveel blogs schrijf. In 2049 ben ik 89 en tegen die tijd is er vast een blogje gepubliceerd dat ontzettend, verbluffend en indrukwekkend goed is. Geschreven in zeven haasten. Tegen die tijd stelt u verbaasd vast dat ik van hetzelfde jaar ben als acteur Peter Blok, Nico Dijkshoorn en prins Filip van Belgïe. Als u die mannen dan nog kunt herinneren.