‘John, fijn dat je tussen je drukke werkzaamheden tijd had om aan te schuiven in ons programma RTL Late Night. Maar je hebt dan ook iets bijzonders te vertellen. Want John, volgende week begint op RTL4 een nieuw programma van je. Vertel!’

– ‘Het zijn spannende tijden, Humberto. De montage is net klaar en ik kan je verklappen dat het echt heel mooi is geworden.’

‘Hoe heet het programma?’

– ‘Samen naar de overkant. Het gaat over – en dat is wel heel erg leuk, vind ik persoonlijk – gewone mensen. Over heel gewone mensen. Het zijn mensen die een weg willen oversteken. Die naar de overkant van de straat willen.’

‘In overdrachtelijke zin?’

– ‘Nee, nee. Letterlijk. Ze hebben hun auto geparkeerd aan de rechterkant van de straat en willen naar de kapper. Maar die kapper is dus…’

‘Aan de linkerkant van de straat.’

– ‘Ja, precies!’

‘Heel herkenbaar. Ik moet zeggen, ik heb dat ook wel eens. Niet zozeer vanwege de kapper. Maar wel dus dat ik naar de andere kant van de straat wil.’

– ‘Dat hoor ik dus van heel veel mensen in mijn omgeving. Dat iedereen dat wel eens heeft. Dat is, denk ik, ook het mooie van het format.’

‘Vertel, wat gebeurt er in het programma?’

– ‘Wij nemen zo iemand dus mee naar de overkant. En we zoomen dus in op het verhaal achter dat oversteken van de straat. Want, we staan er denk ik te weinig bij stil, maar er zit dus vaak een enorm verhaal achter zo’n oversteek. Waar komt iemand vandaan? Wat is daar aan de overkant? Wat zijn de verwachtingen over die andere kant van de straat?’

‘Het zal vast ook wel eens emotioneel zijn, denk ik.’

– ‘Nou en of. In de eerste aflevering gaat het dus over iemand die we dus echt puur toevallig op het trottoir zagen staan, turend naar de andere kant van de straat. Een jonge meid, 20 jaar, schijnbaar niks aan de hand. En, poeh… Als ik daar nu aan terugdenk…’

‘Maar je spreekt met je filmploeg dus gewoon een wildvreemde aan?’

– ‘Ja, joh. Doen we gewoon. Maar het is niet alleen mijn succes hè? Ik ben er trots op dat ik zo’n geweldig team om me heen heb. En met dat team gingen we dus naar de overkant. En dan vertelt ze dus waarom ze naar de overkant wil. Omdat daar de bushalte is. En dan weet je al: dit gáát echt ergens over. Waarom moet dat kind met dus bus? Waarom geen eigen auto? En waar brengt die bus haar naartoe? En waarom?’

‘Het moet voor de kandidaten ook heftig zijn, lijkt me.’

– ‘Klopt, klopt. Maar we bieden dus ook nazorg, hè. En na drie maanden gaan we nog een keer met de cameraploeg bij de deelnemers langs. We laten ze niet aan hun lot over.’

‘Mij lijkt dat dit zomaar een internationaal succes zou kunnen worden.’

– ‘De rechten zijn al verkocht aan Engeland, Duitsland, Liechtenstein en Japan. En John de Mol is in gesprek met Amerika.’

‘Fijn dat je er over wilde vertellen. Blijf vooral zitten. Want na de commercials komt Natasja Froger ons vertellen over haar nieuwe programma ‘Ja, ik heb dat boek van je geleend en nooit teruggebracht’. Tot na de break!’