Columns > Het Benelux Parlement? Het wàt?

Het Benelux Parlement? Het wàt?

Wat ik opstak van de rel rond die Maastrichtse school met ongeldige diploma’s: onze Benelux heeft een parlement. Wist ik niet.

 

De voorzitter van die school, André Postema, is ook voorzitter van dat parlement. Het stond in een bijzinnetje in een artikel in de krant. Nou niet meteen beginnen over baantjesjagerij en het vullen van zakken – de leden van het parlement doen hun werk voor de Benelux gratis. Wat ook weer niet helemaal waar is: het wordt beschouwd als verlengstuk van ander volksvertegenwoordigend werk dat ze doen en dat werk wordt weer wél betaald. In het geval van Postema is hij een van de negen best goed betaalde senatoren die naar Brussel zijn afgevaardigd.

De ene parlementariër moet de agendacommissie doen, de ander krijgt de Benelux in de maag gesplitst. ‘Niet zeuren. Iedereen moet iets doen, André, het is niet anders.’ En o ja: die parlementariërs krijgen geen geld, maar alleen de Nederlandse staat betaalt er ondanks dat toch jaarlijks vijf miljoen aan.

Behalve die negen leden van onze Eerste Kamer zitten er ook nog eens twaalf leden van de Tweede Kamer in het Beneluxparlement. Vanuit Luxemburg doen er zeven parlementariërs mee. De afvaardiging vanuit België is niet in een alinea uiteen te zetten: ze komen uit zes verschillende landelijke, gewestelijke en regionale parlementen. Zes, ja.

Het Beneluxparlement heeft 49 leden en die hebben zich verspreid over vier fracties: een liberale, een christendemocratische, een socialistische en de PVV. Dat lijkt dan weer heerlijk overzichtelijk, ware het niet dat behalve die van de PVV elke fractie uit een boel sub-fracties bestaat. Bij de socialisten zijn dat er maar liefst acht, waarvan drie uit Nederland: GroenLinks, SP en PvdA.

 

Bij het Beneluxparlement houden ze van transparantie. Op de homepage van hun website is de kalender van dit jaar te zien en op die kalender hebben zowat alle dagen kleurtjes. De meest voorkomende kleur is rood. Rood betekent verlof. Dan is er ook nog paars en paars betekent feest.

Vijf dagen zijn er blauw. Blauw staat voor plenum. Ik had er encyclo.nl voor nodig om uit te vinden wat dat woord betekent. Plenum is de ruimte tussen een echt plafond en een verlaagd plafond. Maar het is ook de dag dat dat een parlement vergadert. Dat doen ze dus vijf dagen per jaar.

Op die dagen nemen ze besluiten. Van die besluiten merken u en ik weinig. Want een besluit is nooit meer dan een advies. Zo’n advies gaat naar de regeringen van België, Nederland en Luxemburg. Wat er daarmee gebeurt: geen idee.

Eén van de laatste adviezen dateert van juni. De regeringen van de drie landen moeten meer samenwerken op het gebied van het bestrijden van drugsproblemen, liet een bijna unaniem Benelux parlement toen weten. Dat moet volgens die meerderheid gebeuren door het aanbod van drugs te verminderen. Dat ze daar bij die drie regeringen zelf nooit opgekomen zijn.

 

Ik verheug me op de adviezen die na het reces (9 juli tot en met 27 september) nog komen. Die gaan vast over verkeer (‘We adviseren minder verkeersdoden’), luchtverontreiniging (‘We zijn daar niet dol op’) en vrede (‘Topidee!).