Sinds ik hoorde dat Frank Kramer is overleden, dub ik over een column over hem. Want ik heb hem ooit ontmoet. Nou ja, ontmoet – hij en ik waren een paar uur in dezelfde ruimte. Hij om een televisieprogramma te presenteren en ik om een zwager aan te moedigen die aan dat programma meedeed.

Het was begin jaren ’80 en Kramer en zijn tv-ploeg deden een sporthal in Tilburg aan. Daar maakte zij opnamen voor de show ‘De eerste de beste’. In dat programma probeerden deelnemers records te verbreken en mijn zwager deed daaraan mee. Hij deed iets op het turntoestel brug met gelijke leggers.

Ik weet niks van turnen en kan me niet herinneren hoe de oefening heet die mijn zwager toen deed – met twee gestrekte armen steunde hij op de leggers en dan gingen zijn benen, strak tegen elkaar geperst, rondjes maken of zo. Hij moest dan steeds een hand even van een legger afhalen, anders konden de benen er niet langs. De bedoeling was om dat zo lang mogelijk vol te houden. En als het even kon het wereldrecord te verbreken.

Dat was waarschijnlijk een record van niks, want zwager verbrak het moeiteloos. Er was applaus en daarna kwam Kramer met een speciale editie van het Guiness Book Of Records. Speciaal omdat de omslag van goud was. Of verguld. Of iets dat leek op goud.

Mijn zwager nam het boek voor het oog van de camera in ontvangst, zei dankjewel, een regisseur zei ‘Klaar’ en Kramer trok het boek bij mijn zwager uit de handen. ‘We hebben maar één zo’n boek’, zei hij. ‘En er komen nog meer mensen met recordpogingen.’ Of er voor deze recordhouder dan misschien een gewoon exemplaar was, vroeg ik. Maar Kramer was al weg.

Dat was dus begin jaren tachtig. Bijna veertig jaar laten overleed Frank Kramer en las ik over de vele televisieprogramma’s die hij in zijn leven heeft gepresenteerd. Ik las over de Frank Kramer Show, Hints, Sterrenslag en Boggle. In al die necrologieën geen woord over ‘De eerste de beste’.

Dat was voor mij het moment om op zoek te gaan naar meer informatie over dat programma. En om vast te stellen dat Frank Kramer in die tijd wel verdomd veel leek op presentator Martin Rudelsheim.