De titel boven dit stukje was ooit een wachtwoord van me, zeven mailadressen geleden. Het is het kenteken van de lichtblauwe Volkswagen Kever die mijn vader in de tweede helft van de jaren zestig bezat. Een zus van me en ik spraken in die tijd af dat we zouden proberen dat kenteken heel ons leven te onthouden. Zij heeft een beter geheugen dan ik, dus als ze dit stukje heeft gelezen stuurt ze me een appje. Dat het 96-32-EX was. Of 95-32-FX.

Het is vandaag ‘Verander-uw-wachtwoord-dag’. Vandaar dit stukje.

Ik zit bij de ING en daar dwingen ze me jaarlijks mijn wachtwoord te veranderen. Wat ik dan meteen doe en waarbij ik bijna net zo meteen verzuim dat wachtwoord te onthouden. Want wat ik dan bedenk is op dat moment zo logisch dat ik zeker weet dat ik het nooit meer vergeet.

Ga maar na: de tweede doopnaam van je vrouw met uitzondering van de eerste en laatste letter daarvan en dat aangevuld met de geboortedatum van je oudste zoon en dan zonder het jaartal, want dat is dan weer de geboortemaand van je schoonvader. Zoiets vergeet je niet meer.

De dag daarna klik ik op ‘Ik ben mijn wachtwoord vergeten’ en dan mag ik een nieuw wachtwoord kiezen. Wat wederom een makkie is.

Ik hoor u denken: je kunt je computer je wachtwoord laten onthouden. Dat klopt. Maar die optie vergeet ik steeds aan te klikken.

Er zijn trucs. Ik bedacht een ezelsbrug om de cijfers van de pincode van een bankpas te onthouden, maar zo nu en dan vergeet ik die brug. Dan stuur ik mijn dochter een app en die weet dan dat zowel de eerste twee cijfers als de laatste twee voor jaartallen staan. En dat ik van elk jaar een belangrijke gebeurtenis heb onthouden.

Dus dan zegt ze zoiets als ‘Kennedy is vermoord en we zijn bevrijd’. 6345. En nee het is niet dat ezelsbruggetje en het zijn dus ook niet die cijfers – ik ben wel vergeetachtig, maar niet naïef.

Terwijl ik dit tik, besef ik: vergeetachtig als ik ben, kan het zomaar gebeuren dat ik het sterfjaar van die overschatte president op een dag niet meer weet. Of terecht vaststel dat Zuid-Nederland toch echt in ’44 al was bevrijd. En dat ik dan 6244 probeer, gevolgd door 6344 en 6444 en dat dan mijn pas is geblokkeerd.

Zo ver laat ik het niet komen. Voor poging nummer twee heb ik mijn zus al gebeld. Die zegt dan ongeveer dit: ‘Het was inderdaad 95-32-EX, de oorlog was officieel voorbij in 1945 en Kennedy is vermoord op 22 november 1963. Het was om half één ’s nachts Nederlandse tijd. We hoorden het pas de ochtend daarna op de radio, de kranten waren voor die moord al gedrukt. Opa heeft daarna nog het portret van Kennedy op een houten plank gesoldeerd. De kraaienpootjes had ie wat overdreven, maar verder was het wel mooi.’